Η Καταγωγή του Ανθρώπου, του Κάρολου Δαρβίνου Κεφάλαια 1&2

Κεφάλαιο 1

Αποδείξεις για την καταγωγή του ανθρώπου από κάποια κατώτερη μορφή

« 0 άνθρωπος είναι μεταλλαγμένος απόγονος κάποιας προγενέστερης μορφής;

Όποιος θέλει να απαντήσει στο ερώτημα αυτό πρέπει να εξετάσει αν

η σωματική διάπλαση και

οι πνευματικές ικανότητες

του ανθρώπου παθαίνουν ορισμένες έστω και ελαφρές μεταβολές. Και αν αυτές οι μεταβολές μεταβιβάζονται στους απογόνους του, σύμφωνα με τους νόμους που ισχύουν στα κατώτερα ζώα».

 

Ο άνθρωπος ως προς τη σωματική του διάπλαση, είναι φτιαγμένος στο ίδιο «καλούπι» με τα άλλα θηλαστικά: Οστά, μύες, νεύρα, αιμοφόρα αγγεία, σπλάχνα ακόμα και ο εγκέφαλος.

·         Επίσης μπορεί να κολλήσει από τα κατώτερα ζώα ή να τους μεταδώσει ορισμένες αρρώστιες, πράγμα που δείχνει ομοιότητα στους ιστούς και το αίμα ως προς τη στοιχειώδη κατασκευή τους.

·         Η αναπαραγωγική διαδικασία μοιάζει καταπληκτικά σε όλα τα θηλαστικά. Το ωάριο από το οποίο αναπτύσσεται ο άνθρωπος δε διαφέρει σε τίποτα από τα ωάρια των άλλων ζώων.

·         Σε όλα τα ανώτερα ζώα συναντάμε μερικά υποτυπώδη όργανα, όπως οι μαστοί των αρσενικών τετράποδων, τα οποία είναι άχρηστα, αλλά και όργανα «εν τω γίγνεσθαι» τα οποία δεν είναι τέλεια αναπτυγμένα αλλά μπορούν να προσφέρουν υπηρεσίες στους κατόχους τους. Τα υποτυπώδη όργανα είναι εξαιρετικά μεταβλητά, πράγμα ευνόητο αφού όντας άχρηστα, δεν υπόκεινται πια στη φυσική επιλογή. Συχνά εξαφανίζονται αλλά και μερικές φορές επανεμφανίζονται. Για να αντιληφτούμε την ύπαρξη υποτυπωδών οργάνων, αρκεί να υποθέσουμε πως ένας παλιότερος πρόγονος διέθετε τα σχετικά μέρη σε τέλεια κατάσταση και πως για διάφορους λόγους έτειναν να εξαφανιστούν. Το θέμα αυτό, αναλύεται στο έργο του Δαρβίνου «Η Καταγωγή των Ειδών».

Η συγκριτική διάπλαση και ανάπτυξη του ανθρώπου και των άλλων θηλαστικών, οδηγεί στην παραδοχή της κοινής τους καταγωγής. Και συνεπώς οι μεταβολές στη σωματική διάπλαση και τις νοητικές ικανότητες που μεταβιβάζονται κληρονομικά και που είναι φανερές στα κατώτερα ζώα, θα μπορούσαν να συμβαίνουν και στον άνθρωπο.

 

Κεφάλαιο 2

Ο τρόπος ανάπτυξης του ανθρώπου από κάποια κατώτερη μορφή.

Ακόμα και σήμερα, γράφει το 1870 ο Δαρβίνος, ο άνθρωπος παρουσιάζει μεγάλη μεταβλητότητα.

 Αν συγκρίνουμε εκατομμύρια ανθρώπους τον ένα με τον άλλο, όλοι τους διαφέρουν σε κάτι. Παρόμοια ποικιλία διαπιστώνουμε και στις διαστάσεις διαφόρων μερών του σώματος, στο μήκος των ποδιών, το κρανίο, τα δόντια, τις  αρτηρίες, τους μύες.

Όσο για τη μεταβλητότητα ή τη διαφορά των πνευματικών ικανοτήτων των ανθρώπων μεταξύ τους, δεν υπάρχει αμφιβολία.

Όπως επίσης δεν αμφισβητείται και η κληρονομική μεταβίβαση χαρακτηριστικών στον άνθρωπο αλλά και στα άλλα ζώα.

Υπάρχουν πολλοί λόγοι που οδηγούν στη μεταβλητότητα των ανθρώπων, των κατώτερων ζώων αλλά και των φυτών.

Κάποιοι από αυτούς:

·         Η αλλαγή συνθηκών ζωής και εδώ παραθέτει ο Δαρβίνος, όπως άλλωστε και σε κάθε άλλη κρίση που διατυπώνει, πολλά παραδείγματα και έρευνες δικές του και συγχρόνων του επιστημόνων.

·         Η αυξημένη χρήση ή αχρηστία των μερών του σώματος.

·         Κάποιες φορές παρατηρούμε ανάσχεση της ανάπτυξης κάποιων μερών του σώματος, όμως διατηρείται η προηγούμενή τους κατάσταση, όπως γίνεται με τον εγκέφαλο των μικροκέφαλων διανοητικά αδύναμων.

Άλλες φορές μια διάπλαση αναστέλλεται στην ανάπτυξη της και θυμίζει κατώτερα ζώα της ίδιας ομάδας. Έτσι μπορούμε να θεωρήσουμε ως επαναστροφή ή αταβισμό τον απλό εγκέφαλο ενός ηλιθίου (idiot),  που μοιάζει περισσότερο με αυτόν του πιθήκου.

 Οι οφειλόμενες στη επαναστροφή διαπλάσεις αποδεικνύουν ότι ο άνθρωπος κατάγεται από κάποια κατώτερη μορφή.

 Βέβαια υπάρχουν και οι «αυτόματες» μεταβολές οι οποίες γίνονται για κάποιους λόγους που δε γνωρίζουμε ακόμα.

Ωστόσο, το σώμα και το πνεύμα του ανθρώπου παθαίνουν μεταβολές, που προκαλούνται άμεσα ή έμμεσα, από τις ίδιες γενικές αιτίες που ισχύουν και για τα κατώτερα ζώα.

 

Με την αύξηση του πληθυσμού των ανθρώπων, στον αγώνα για την ύπαρξη, ο άνθρωπος αναγκάστηκε να υποκύψει στον νόμο

της φυσικής επιλογής, με αποτέλεσμα,

οι κάθε λογής ευεργετικές μεταβολές τυχαίες ή συνηθισμένες να διατηρηθούν, ενώ οι βλαβερές να εξαλειφθούν.

 

Ο άνθρωπος είναι το πιο κυρίαρχο ζώο που εμφανίστηκε ποτέ στη γη και αυτό το οφείλει φυσικά

·         στις νοητικές του ικανότητες

·         τις κοινωνικές του συνήθειες, που του υπαγορεύουν να βοηθάει και να υπερασπίζεται τους ομοίους του,

καθώς και στη

·         σωματική του διάπλαση.

Η υψηλής στάθμης νοητικές του ικανότητες είχαν σαν αποτέλεσμα την ανάπτυξη του έναρθρου λόγου. Εφηύρε εργαλεία, όπλα, ανακάλυψε την τέχνη να ανάβει φωτιά.

Όμως δεν πρέπει να παραγνωρίσουμε και τη σημασία της σωματικής του διάπλασης. Η διάπλαση του χεριού θα μπορούσε να συγκριθεί με αυτή των φωνητικών του οργάνων. Όμως τα χέρια δε θα είχαν γίνει ποτέ τόσο τέλεια όργανα για να φτιάχνουν εργαλεία κλπ, όσο θα χρησίμευαν για μετακίνηση, άλλος ένας λόγος που ο άνθρωπος στάθηκε όρθιος, στηριζόμενος στα δύο του πόδια.

Η διάπλαση των ανθρωπόμορφων πιθήκων πλησιάζει περισσότερο στο δίποδο παρά στον τετράποδο τύπο.

Ο εγκέφαλος του ανθρώπου, όταν σηκώθηκε όρθιος, γράφει ο Δαρβίνος, αυξάνονταν σε όγκο, όσο αναπτύσσονταν οι διάφορες νοητικές του ικανότητες, «έχω αποδείξει πως ο όγκος του εγκεφάλου των κατοικίδιων κουνελιών είναι σημαντικά μικρότερος από αυτόν των αγριοκούνελων, πράγμα που μπορεί να αποδοθεί στο ότι τα κατοικίδια κουνέλια, περιορισμένα για πολλές γενιές, δεν είχαν την ευκαιρία να ασκήσουν αρκετά τη νοημοσύνη τους».

 

Περίληψη

«Όπως ο σημερινός άνθρωπος υπόκειται, σαν κάθε άλλο ζώο, σε πολύμορφες ατομικές διαφορές ή ελαφρές μεταβολές, το ίδιο, αναμφίβολα, θα πρέπει να συνέβαινε και με τους πρώτους του προγόνους.

Οι τέτοιες μεταβολές θα πρέπει να προέρχονταν από τις ίδιες αιτίες που προέρχονται και σήμερα και θα διέπονταν από τους ίδιους γενικούς και πολύπλοκους νόμους. Και όπως όλα τα ζώα τείνουν να πολλαπλασιαστούν πέρα από τα μέσα επιβίωσής τους, το ίδιο θα πρέπει να έγινε και με τους προγόνους του ανθρώπου, πράγμα που αναπότρεπτα τους οδήγησε στον αγώνα για την ύπαρξη και τη φυσική επιλογή. Τα κληρονομικά αποτελέσματα της αυξημένης χρήσης ορισμένων μερών, θα πρέπει να έδωσαν μεγαλύτερη ισχύ στην επενέργεια της φυσικής επιλογής».