Vanity Fair by William Makepeace Thackeray

Ο 19^ος αιώνας, στην ακμή της Βρετανικής Αυτοκρατορίας, έδωσε την καλύτερη μέχρι τότε λογοτεχνία, σε παγκόσμια κλίμακα.

Το “Vanity Fair " του Γουίλιαμ Θάκερυ  (William Makepeace Thackeray 1811-63) , είναι αντιπροσωπευτικό έργο της εποχής αυτής. Γράφτηκε σε συνέχειες – όπως έκαναν και άλλοι σύγχρονοί του μυθιστοριογράφοι, βλέπε Charles Dickens-  στο περιοδικό Punch, από τον Ιανουάριο 1847 μέχρι τον Ιούνιο  1848. 

Η ιστορία διαδραματίζεται σε προηγούμενη εποχή από αυτήν που γράφτηκε, γνωστή ως Regency era , ( http://en.wikipedia.org/wiki/Regency_era)

 δηλαδή λίγο πριν την Βικτωριανή περίοδο και ενώ οι Ναπολεόντειοι πόλεμοι, εκτυλίσσονται. Ο Thackeray  δεν περιγράφει μάχες όπως κάνει ο Τολστόι- του οποίου ο Πόλεμος και Ειρήνη έχει σαφώς επιδράσεις από το εν λόγω βιβλίο. Όμως η αναφορά σε γεγονότα που διεξάγονται στα πεδία των μαχών γίνεται με τόσο δυνατές, σύντομες και ξαφνικές προτάσεις, που εκπλήσσουν τον αναγνώστη. Χαρακτηριστικό παράδειγμα η σκηνή που περιγράφεται ο θάνατος του George Osborne στη μάχη του Βατερλώ: "…lying on his face, dead, with a bullet through his heart".

O τίτλος Vanity Fair προέρχεται από το θρησκευτικό μυθιστόρημα “The Pilgrim’s Progress” (1678-84) του John Bunyan: δυο προσκυνητές για να φτάσουν στη Celestial City, πρέπει να περάσουν από το Vanity Fair όπου οι πειρασμοί είναι μεγάλοι. Αντιθέτως, ο όχι και τόσο θρησκευόμενος Thackeray περιγράφει κάποιους ανθρώπους της εποχής 1813-1835, οι οποίοι δεν έχουν καν την επιλογή να περάσουν μέσα από τους πειρασμούς της Vanity Fair για να φτάσουν στη  «σωτηρία» τους, αλλά ζουν και θα συνεχίσουν να ζουν στην καταναλωτική κοινωνία του Vanity Fair  όπου ο σκοπός τους είναι να αποκτήσουν όλο και πιο πολλά αγαθά ή να ανέβουν κοινωνική τάξη,  “from rags to riches” .

Σε αυτήν την εμποροπανήγυρη της ματαιοδοξίας -το Vanity Fair- ζουν πολλοί χαρακτήρες, εξ ου και ο υπότιτλος του βιβλίου “ A novel without a hero”, στον οποίο ο συγγραφέας παίζει με τη λέξη ήρωας. Αυτό που κυρίως θέλει να τονίσει είναι η έννοια της λέξης hero:το ίνδαλμα, το πρότυπο. Αυτός ο

ήρωας  δεν υφίσταται στην εποχή των αρχών του 19^ου αιώνα, στη χώρα, θέλει να δείξει ο Thackeray.

Το βιβλίο αρχίζει με τις δύο ηρωίδες, τόσο διαφορετικές από κάθε άποψη. Η μία είναι η Becky Sharp, κόρη αλκοολικού ζωγράφου και μιας γαλλίδας τραγουδίστριας της όπερας, και η άλλη η Amelia Sedley, κόρη ενός εμπόρου- επενδυτή της ανώτερης μεσαίας τάξης. Φοιτούσαν μαζί στο σχολείο της κυρίας Pinkerton, όπου η μεν Amelia ήταν κανονική μαθήτρια, ενώ η Becky φιλοξενούνταν μετά το θάνατο και του πατέρα της και αργότερα δίδασκε γαλλικά στις νεαρές μαθήτριες. Επιστρέφουν μαζί στο σπίτι της Amelia, όπου η Becky συναντάει τον αδερφό της φίλης της τον οποίο προσπαθεί να σαγηνεύσει, με σκοπό φυσικά να τον παντρευτεί και να ανέβει κοινωνική τάξη που ήταν και ο μόνος τρόπος για να το πετύχει.

Ακολουθούν πολλοί χαρακτήρες και μια πλοκή που δεν αφήνει τον αναγνώστη  να χάσει το ενδιαφέρον του, παρόλο που συχνά αναφέρονται τόσα πολλά ονόματα, που χάνεσαι στο Λονδίνο και στο Μπαθ των αρχών του 19^ου αι.

Αν δεν είστε σε περίοδο της ζωής σας που ψάχνετε ένα βιβλίο για να σας ηρεμήσει, καλύτερα δείτε την ταινία: Vanity Fair

http://www.imdb.com/title/tt0241025/