The Kalevala

Η Καλέβαλα είναι το φιλανδικό έπος.

Η Φιλανδία είναι σχετικά νέο κράτος αλλά ένα παλιό έθνος. Η περιοχή κατοικείται από την 8^η χιλιετία π.Χ. και πρώτοι κάτοικοι θεωρούνται οι Λάπωνες.

Τον 1^ο αιώνα μ.Χ. οι Φίννοι καταλαμβάνουν την περιοχή.

Από τον 12^ο μέχρι τον 18^ο αιώνα η χώρα βρίσκεται υπό Σουηδική κατοχή. Στη συνέχεια καταλαμβάνεται από τους Ρώσους επί 1 αιώνα και αποκτά την ανεξαρτησία της μόλις το 1917 μετά την επανάσταση των μπολσεβίκων στη Ρωσία.

Όπως τα δικά μας ακριτικά τραγούδια αλλά και τα έπη του Ομήρου οι ιστορίες του φιλανδικού έπους διασώθηκαν μέσα από την προφορική παράδοση των λαϊκών τραγουδιών. 

Λαϊκοί βάρδοι τραγουδούσαν τα κατορθώματα ηρώων στις συνευρέσεις χαράς των ανθρώπων, κυρίως στην περιοχή της Καρέλια στα ανατολικά σύνορα της Φιλανδίας.

 Ένας γιατρός ο Elias Lonnrot, στα μέσα του 19^ου αιώνα (με τη βοήθεια κι άλλων ανθρώπων) επισκέφτηκε πολλές φορές τις περιοχές όπου επιζούσαν αυτά τα τραγούδια και συνέλεξε πάρα πολλά από αυτά ακούγοντάς τα από τους ίδιους τους ανθρώπους που τα ήξεραν.

 Έκανε διάφορες προσθέσεις και αφαιρέσεις στίχων ώστε να δημιουργηθούν οι ιστορίες του έπους και δημοσίευσε το έργο ολοκληρωμένο το 1849. 

Αυτό συνέβαλε σημαντικά στην αφύπνιση της εθνικής συνείδησης των Φιλανδών.

Η Kalevala αποτελείται από 22.795 στίχους.

Έχει μεταφραστεί σε 61 γλώσσες.

Αρχίζει με τον μύθο περί δημιουργίας του κόσμου.

 Ακολουθούν ιστορίες με τα κατορθώματα διαφόρων ηρώων, με απαγωγές γυναικών, πολέμους, με ακατόρθωτους άθλους που όμως επιτυγχάνονται στο τέλος με μαγικά ξόρκια και περιγραφές συγκλονιστικών εικόνων όπου κυριαρχεί το κρύο, το σκοτάδι, το δάσος, οι παγωμένες λίμνες. 

Συναρπάζει η λατρεία της φύσης, τα δέντρα, το φεγγάρι, ο ήλιος, το νερό, η φωτιά μιλούν και συντελούν στην αφήγηση της ιστορίας με ευφάνταστο και σαγηνευτικό τρόπο.

Ένα βασικό στοιχείο, ακαθόριστο, ίσως άγαλμα ή κάτι άλλο, παίζει κυρίαρχο ρόλο στις ιστορίες. Το κυνηγούν οι ήρωες και όλοι θέλουν να το αποκτήσουν γιατί φέρνει τύχη, το Σάμπο.

Υπάρχουν ανάμεικτα χριστιανικά και παγανιστικά στοιχεία όπως εξάλλου και στην πραγματική ζωή των ανθρώπων που δημιούργησαν αυτά τα τραγούδια και τα τραγούδησαν. 

Ακόμα υπάρχουν και κάποια στοιχεία που θυμίζουν ελληνικούς μύθους.

Η παρούσα κριτική έγινε με βάση την πολύ καλή αγγλική μετάφραση του Keith Bosley, που διαβάζεται απρόσκοπτα και το όλο έργο προκαλεί μεγάλη απόλαυση στον αναγνώστη που θέλει να γνωρίσει έναν τόσο διαφορετικό πολιτισμό μέσα από το έπος του λαού του.