6/12/2018

-Με ξέχασες, αγάπη μου;

-Ναι!

-Ναι;

-Δεν με αποκαλούσες έτσι ποτέ. Το ξέρω όμως πως έτσι ήταν. Τώρα τι;

-Τώρα είμαι αέρας. Θυμάσαι; «Αν ποτέ χαθώ θα γίνω αέρας».

-Ναι, θυμάμαι το τραγούδι. Εσένα όμως σε ξέχασα!

-Τι δηλαδή;

-Να, μπορώ να μιλάω για σένα ελεύθερα, να σε σκέφτομαι χωρίς να πονάω! Έτσι.

-Όλα τα χρόνια που έλειπα, τι;

- Σε θυμόμουν. Ένας πόνος ήσουν.

-Σου το είχα πει, θα με βρίσκεις στον αέρα.

-Ούτε να αναπνεύσω δεν μπορούσα!

-Τώρα;

-Όσο πιο δυνατός ο αέρας τόσο πιο πολύ σε νιώθω!

-Ναι, αλλά στο χέρι σου είναι άλλο χέρι.

-Ναι, γιατί σε ξέχασα, αγάπη μου!

-Σ’ αγαπώ, πάντα!

-Και γω!

-Καλή αντάμωση!