Σκιάς όναρ άνθρωπος

Πίνδαρος (517 πΧ - 437 πΧ )

«Επάμεροι. Τι δε τις; Τι δ’ ου τις;

Σκιάς όναρ άνθρωπος.

Άλλ’ όταν αίγλα διόσδοτος έλθει,

λαμπρόν φέγγος έπεστιν ανδρών

και μείλιχος αιών».

«Εφήμεροι! Τι υπάρχεις; Τι δεν υπάρχεις;

Όνειρο μιας σκιάς ο άνθρωπος.

Όταν όμως οι θεοί του στείλουν μιαν αχτίδα,

μια δυνατή λάμψη τον φωτίζει

και η ζωή του γίνεται γλυκιά».

Αυτός ο ποιητής γεννήθηκε τον έκτο πΧ αιώνα, στις Κυνός Κεφαλές (προάστειο της Θήβας). 

Η φαινομενική αίσθηση ματαιότητας της ανθρώπινης ζωής εξ αιτίας της θνητότητας, δεν πρέπει να αποθαρρύνει τις προσπάθειες για αξιοποίηση της σύντομης ύπαρξής του ανθρώπου. Φωνάζει ο Πίνδαρος, δυόμιση χιλιετίες πριν.

Εμείς μένει να ορίσουμε τους στόχους, τις επιδιώξεις και τις αξίες που θα παρωθούν την προσπάθειά μας.

Στην ανάγκη, να δημιουργήσουμε την αχτίδα από μόνοι μας, να την πλάσουμε από "υλικά" πολύτιμα για μας και να πορευτούμε με γαλήνη.