Συνολικές προβολές σελίδας

Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Iστορίες 4


Άδειος δρόμος, τα σπίτια κλειστά, στραπατσαρισμένα, βουβά. Μπαίνει το τανκ, βουβό κι αυτό και ξαφνικά ακούγονται οι ριπές του. Στα σπίτια, στον άδειο δρόμο. Τον φτωχικό. Κι αυτός που πυροβολεί μέσα από την ασφάλεια του τανκ, φτωχός κι αυτός. Και τότε ακούγεται μια φωνή, απ' το πουθενά..βιάζομαι να διαβάσω την μετάφραση: " Ο Θεός είναι Μεγάλος".
Ειδήσεις, Συρία, 19 Νοεμβρίου 2011.


Περπατούσε σε κεντρικό δρόμο της Αθήνας, σχεδόν αμέριμνος, σχεδόν αφηρημένος. Είχε πάρει έναν νοστιμότατο, ανθυγιεινότατο "πιτόγυρο" με μπόλικο κρεμμύδι και πατάτες τηγανητές. Με γιαούρτι. Έτοιμος να καταπιεί την πρώτη μπουκιά και να ξαναορμήξει για την δεύτερη. Ζεστή η πίτα. Ξαφνικά κάποιος πέρασε μπροστά του τρέχοντας και χραπ του άρπαξε την πίτα από το χέρι. Κόντεψε να πνιγεί. Πρόλαβε και είδε την μελαψή επιδερμίδα στο σβέρκο ανάμεσα στα μαύρα ίσια μαλλιά και το φούτερ.
Αθήνα, Οκτώβρης 2011


Βγήκε βόλτα με το καρότσι, ευχαριστημένη, με το σπίτι στην τρίχα, όλα στη θέση τους. Ακόμα και το σκουπόξυλο ήταν χαριτωμένο! Η μικρή στο καρότσι, ένα όμορφο αντίγραφο, δύο χρόνων. Με κορδελίτσα στα μαλλιά, γυαλιά ηλίου και πανέμορφα άσπρα πεδιλάκια. Οι παιδικές γαμπούλες μαυρισμένες από τον ήλιο του νησιού. Της Ελλάδας, που ομορφαίνει τον πλανήτη. Ξαφνικά γυρίζει το κεφάλι δεξιά, στο χαντάκι. Ένας Άγγλος τουρίστας γύρω στα είκοσι. Φαίνεται να έχει κοιμηθεί εκεί τη νύχτα. Βλέμμα χαμένο. Βγάζει από την τσέπη του πεντοχίλιαρα και τα στουμπώνει στο στόμα του. Και σπρώχνει να χωρέσουν! Χάθηκε ο ήλιος και η ομορφιά. Έτσι.
Σπέτσες, Αύγουστος 1990


Πίσω από τον σιδηροδρομικό σταθμό. Σκοτάδι. Έχει μια λαχτάρα δυνατή να φωνάξει μέσα στη νύχτα πόσο ερωτευμένη είναι. Είναι ο πρώτος έρωτας. Είναι ο απαγορευμένος έρωτας. Είναι ο άντρας απ' όλα. Μόνο να περπατάνε δίπλα δίπλα ήθελε και να τον ακούει ν' αναπνέει. Ξαφνικά, εκεί στο πεζούλι το στενό του πάρκου πίσω από τον Σταθμό, στην αρχή μια σκιά, μετά μια κοπελιά κι ο λυγμός της. Αστραπή ο ξένος πόνος. Ξαφνικά, βρομούσε ο τόπος ούρα.
Θεσσαλονίκη, Ιούλιος 1975

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου